Poliaminy putrescyna, spermidyna i spermina są alkiloaminami, które obecne są we
wszystkich organizmach; w komórkach eukariotycznych występują w milimolowych
stężeniach. W warunkach fizjologicznych poliaminy wykazują wypadkowy ładunek
elektryczny dodatni stąd w większości są elektrostatycznie związane z ujemnie
naładowanymi grupami funkcyjnymi molekuł takich jak kwasy nukleinowe, białka,
nukleotydy, fosfolipidy i inne. Część poliamin pozostaje w organizmie związana
kowalencyjnie, a część pozostaje w stanie wolnym.
Poliaminy biorą udział w regulacji syntezy i stabilności struktury DNA transkrypcji,
translacji, regulacji genów, regulacji aktywności kanałów jonowych, fosforylacji białek.
Poliaminy są niezbędne do podziałów i różnicowania komórek.
Poliaminy biorą udział w modulacji funkcji układu odpornościowego oraz w procesie
apoptozy. Zapotrzebowanie na poliaminy jest wzmożone w przypadku nowotworów i
innych chorób hiperproliferacyjnych, a metabolizm poliamin jest jednocześnie znacząco
rozregulowany. Fakt ten uczynił metabolizm poliamin ważnym celem interwencji
terapeutycznej. Postępy w zakresie funkcji i regulacji metabolicznej poliamin w
kontekście różnic między komórkami prawidłowymi a komórkami nowotworowymi
wzmocniły zainteresowanie tą ścieżką opracowywania nowych leków
przeciwnowotworowych. Poliaminy stały się również obiektem szczególnego
zainteresowania w związku z ich udziałem w procesie neurotransmisji sygnału bólowego
u ludzi.